Het is bijna middag wanneer we ons motel verlaten. Alaska heeft zijn deur voor ons geopend en we rijden er uiterst nieuwsgierig en verlangend door. De richting die we uitgaan is Tok, zo’n beetje het kruispunt van het land, maar toch een bescheiden dorpje in omvang. Rechtdoor ga je naar Fairbanks, linksaf naar Anchorage en rechtsaf ga je richting noordelijkste grens met Canada.
Vanaf Tok begint ons avontuur in Alaska en we kijken er echt naar uit. Eigenlijk weten we niet goed wat we moeten verwachten maar iedereen die we tegenkomen is er vol lof over. De eerste indruk die we zelf krijgen is er één van wow! Weer helemaal anders dan Canada, wel heel groen maar de bergen volgen elkaar hier sneller op. Besneeuwde toppen overal ! Heel indrukwekkend ook. Het wilde spat er zo vanaf en beloofd voor het verder verloop. In ons oorspronkelijk plan, in België uitgestippeld, zouden we eerst Fairbanks aandoen dan naar Prudhoe Bay, héééélemaal in het noorden van Alaska aan de Arctic Sea, boven de poolcirkel, en dan terug naar Anchorage om via daar naar Homer en Seward te rijden. De Dalton Highway die ons naar Prudhoe Bay moet brengen is echter afgesloten. De weg blijkt over een lengte van meer dan 300 km overspoeld en hierdoor onberijdbaar. De olievelden in het noorden, de National Petroleum Reserve, zijn van hun bevoorrading afgesloten. Alles dient nu per vliegtuig te worden aangebracht, een tijdrovende en enorm kostelijke zaak. Reeds 14 dagen is men,met man en macht, aan het herstellen maar hij is nog steeds gesloten. We besluiten onze route door Alaska te wijzigen van richting, zodat Prudhoe Bay als laatste stuk komt in plaats van als eerste. Hopelijk is tegen dan de highway terug berijdbaar. In Tok slaan we dan ook de richting in van Anchorage in plaats van rechtdoor naar Fairbanks te rijden. Die stad gaat nog even op ons moeten wachten.
De weg die we hebben genomen voert ons in het zicht van adembenemende bergen: Mt. Blackburn ( 5.530m) , Mt.Sandford (5.415m), Mt.Drum ( 4.050m), Mt. Wrangell (4.720m) die samen een machtig besneeuwd massief vormen prachtig afstekend tegen een heldere, blauwe lucht. Zo mooi!
Wat in Canada moeilijk was om slaapplaatsen te vinden ondanks de wijdse natuur, zo makkelijk is het in Alaska. Je zet je gewoon waar je wil. Niemand maalt er om zolang je maar niet op privaat domein gaat staan. Leuk voor ons en het maakt het een pak eenvoudiger. Maar wat met de beren? De elanden? Misschien toch Shana beter op wacht zetten ‘s nachts terwijl ik lekker slaap? We zien in vergelijking met Canada weinig wildlife maar misschien verandert dat nog. We zien wel! We kunnen ons ook ‘s avonds moeilijk verstoppen want het wordt hier niet meer donker. Het blijft nu 24u licht en je kan gemakkelijk om 02h00 ‘s nachts je krant lezen. Het maakt het slapen voor ons moeilijker. Je lichaam moet hier aan wennen. Bovendien heb je de neiging langer op te blijven. Je gaat automatisch méér doen in één dag. Wellicht is dat de oorzaak dat we ‘s morgens minder snel uit ons bed
geraken.
Afgelegde afstand 352 km
Totale afstand 69755 km
Zet cursor op foto en druk < of > voor vorige of volgende.
